Spektakl -Wielka woda- w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie

Strona główna » Polecamy Dodano: 2015-12-28

WIELKA WODA
 

Agnieszka Osiecka w musicalu Jana Szurmieja.
Muzyczny spektakl poświęcony wielkiej polskiej poetce Agnieszce Osieckiej.
Przedstawiamy wyjątkowe widowisko wypełnione kilkudziesięcioma piosenkami, które na trwałe wpisały się w świat polskiej muzyki rozrywkowej.  Kanwą scenariusza napisanego przez Jana Szurmieja są pieczołowicie dobrane i pomysłowo zainscenizowane utwory, które składają się na złożony portret poetki w różnych fazach jej życia. Część z nich opowiada o miłości i samotności, a część w sposób żartobliwy i ironiczny prezentuje kolejne dekady  polskiej rzeczywistości.

 

Zapraszamy w muzyczną podróż przy muzyce znanych i uznanych kompozytorów: Katarzyny Gärtner, Seweryna Krajewskiego, Andrzeja Zielińskiego, Zygmunta Koniecznego i Jerzego Satanowskiego.
„Wielka woda”, „Małgośka”, „Niech żyje bal”, „Uciekaj moje serce”, „Nie całuj mnie pierwsza”, „Damą być” to tylko niektóre ze znanych przebojów, które wybrzmią u  Wandy Siemaszkowej przy ulicy Sokoła w Rzeszowie.

 


WIELKA WODA
( NAVIGARE NECESSE EST...)

„WIELKA WODA” - spektakl napisany przeze mnie parę lat temu jest jedną z moich wielkich podróży sentymentalnych ( NAVIGARE NECESSE EST...) a poświęcony dekadom twórczości Agnieszki Osieckiej, nieprzeciętnego talentu i urody poetki której twórczość czytają i śpiewają następne pokolenia Polskiej młodzieży
Była największą poetką piosenki – powiedział o Agnieszce Osieckiej Jeremi Przybora, wyliczając że napisała około 2 tysięcy wierszy, z których większość była i jest śpiewana. Ona sama i jej przyjaciele mówili, że w każdej z tych piosenek zawarty jest kawałek życiorysu poetki umieszczony w świetnie podpatrzonych i ujętych w zgrabne metafory realiach czasów, w których żyła.
Bohaterowie „WIELKIEJ WODY” śpiewając swoje historie przemierzają trzy symboliczne przestrzenie. Wychodząc z „Wody życia”, w asyście Mistrza Ceremonii wędrują przez „Ziemię niczyją” zwaną również „Poczekalnią”, by w końcu zniknąć gdzieś w „Wodzie niebytu”. W jednym z tych miejsc – „Poczekalni” mają szansę ponownie zobaczyć i przeżyć najważniejsze i najpiękniejsze chwile swego życia. W tej inscenizacji nie może oczywiście zabraknąć postaci Agnieszki przedstawionej w trzech różnych okresach swej twórczej drogi, które najpełniej ilustrują jej utwory. W spektaklu usłyszymy bowiem 27 piosenek z jej tekstami do muzyki tak znanych kompozytorów jak Katarzyna Gärtner, Seweryn Krajewski, Andrzej Zieliński, Zygmunt Konieczny i Jerzy Satanowski Wszystkie stały się znanymi i lubianymi przebojami (m.in. „Wielka woda”, „Małgośka”, „Niech żyje bal”, „Uciekaj moje serce”, „Nie całuj mnie pierwsza”, „Damą być”), które na trwale wpisały się w świat polskiej muzyki rozrywkowej
Do piosenek Agnieszki dołączyłem jeszcze wiersz Wojciecha Młynarskiego „Poetka znikła w oddali...” o jej twórczej samotności i tekst „Łatwopalni” Jacka Cygana pełen pięknych i trafnych metafor odnoszących się do delikatności jej artystycznej natury.

Jan Szurmiej

 

 

Jan Szurmiej
Reżyser, aktor, inscenizator i choreograf. Znawca kultury żydowskiej.
Urodził się 27 lipca 1946 w Jaworze, w rodzinie o dużej tradycji teatralnej. Matka – Aida (1925-2005), była tancerką i choreografem, ojciec - Szymon (1923–2014), był aktorem, reżyserem oraz Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Teatru Żydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie.
Absolwent Studia Aktorskiego przy Teatrze Żydowskim. Zagrał w wielu filmach i serialach, m.in. w: „Sanatorium pod klepsydrą” Wojciecha Hasa, „Dybuku” Stefana Szlachtycza, „Austerii” Jerzego Kawalerowicza, „Królewskich snach” Grzegorza Warchoła, „Szulerze” Adka Drabińskiego, „Facetach do wzięcia” Janusza Kondratiuka.

W swoim dorobku posiada ponad 100 realizacji reżyserskich, a także wiele ról filmowych i teatralnych. Wcielał się między innymi w takie postaci jak Hunon w „Dybuku”, Happy w „Śmierci komiwojażera”, Benia Krzyk w „Zmierzchu”, Christian Hortkopf w „Jakubie i Ezawie”.
Twórca wielokrotnie nagradzanych spektakli, bijących rekordy popularności wśród szerokiej widowni w kraju i zagranicą. Niektóre z nich to: „Sztukmistrz z Lublina”, „Skrzypek na dachu”, „Ósmy krąg”,  „Cabaret” (prapremiera polska), „Piaf”, „Krwawe gody”, „Wielka Woda”, „Zorba”, „Ach! Odessa-Mama...”. W swoim dorobku posiada także wiele spektakli przeznaczonych dla młodego widza (m.in. musicale „Ania z Zielonego Wzgórza”, „Przygody Tomka Sawyera”, „Pierścień i Róża”, „Księga dżungli”).
W latach 1965-1971 był aktorem Teatru Pantomimy Gest we Wrocławiu. Z Teatrem Żydowskim w Warszawie był związany w latach 1971-1991. Od 1991 do 1993 roku pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Muzycznego Operetki Wrocławskiej, którą przekształcił w Teatr Muzyczny „Capitol”. W latach 1992–1994 piastował stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Operetki Warszawskiej, zmieniając formułę na Teatr Muzyczny, powracając do przedwojennej nazwy tego obiektu „Roma”.
W okresie 1996–1997 był głównym reżyserem Teatru Żydowskiego w Warszawie. Ponadto w latach 1996–2000 pełnił funkcję dyrektora generalnego Stowarzyszenia Niezależnych Autorów Radiowych i Telewizyjnych SNART w Warszawie. W 2001 roku stworzył Festiwal im. Anny German w Zielonej Górze, którym kierował do 2007 roku. Jest także autorem Święta Saskiej Kępy im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie, które jest obchodzone cyklicznie od 2006 roku.

 

W trakcie wielu lat pracy artystycznej współpracował z wieloma teatrami, m.in.: Teatrem Polskim we Wrocławiu, Teatrem Rampa na Targówku, Teatrem im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. 
W uznaniu swoich zasług artystycznych otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi za osiągnięcia w dziedzinie kultury (1985), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w dziedzinie kultury (2005), Medal 30-lecia Agencji Artystycznej PAGART za promowanie kultury polskiej za granicą (1987), Grand-Prix na festiwalu teatralnym w Goettingen (Niemcy) za reżyserię spektaklu „Sztukmistrz z Lublina” (Teatr Współczesny we Wrocławiu 1992), Grand-Prix na festiwalu sztuki aktorskiej w Kaliszu za musical „Piaf” (1993), Grand-Prix na festiwalu w Moguncji (Niemcy) za reżyserię spektaklu „Sztukmistrz z Lublina (1994, Teatr Współczesny we Wrocławiu), Złota Łódka za reżyserię spektaklu „Skrzypek na dachu” (2000, Teatr Muzyczny w Łodzi, w kategorii Spektakl Roku), Złote Maski za reżyserię spektaklu „Skrzypek na dachu” (2004, Teatr Bagatela w Krakowie, w kategorii Spektakl Roku), nagroda Leona za najpopularniejszy spektakl sezonu 2012/2013 w Teatrze im. L. Kruczkowskiego za "Siostrunie" oraz nagroda Leona dla najlepszego spektaklu sezonu 2013/2014 w Teatrze im. L. Kruczkowskiego za „Piaf”, Srebrny Oskar za reżyserię spektaklu „Sztukmistrz z Lublina” (Teatr „Idishpiel” w Tel Awiwie – Izrael) w kategorii Spektakl Roku 2008, Leony za reżyserię musicalu „Ach! Odessa Mama...” (2014, Lubuski Teatr w Zielonej Górze) - Nagroda Dziennikarzy w kategorii Najlepszy Spektakl Sezonu 2014/2015 i Nagroda Publiczności w kategorii Najlepszy Spektakl Sezonu 2014/2015.
 

ZBIGNIEW KARNECKI
 
kompozytor, absolwent klasy kompozycji prof. Tadeusza Natansona we wrocławskiej PWSM w roku 1971. Specjalizuje się w muzyce teatralnej i filmowej. Autor muzyki do blisko 200 tytułów we wszelkich gatunkach teatru, w teatrze TV i filmie. Komponował między innymi dla: Henryka Tomaszewskiego, Kazimierza Brauna, Macieja Wojtyszki, Krystyny Meissner, Tadeusza Minca, Kazimierza Dejmka, Jana Szurmieja, Sylwestra Chęcińskiego, Waldemara Krzystka. Autor muzyki filmowej między innymi do filmów fabularnych: Konsul, Mała Moskwa, 80 milionów oraz telewizyjnych Mistrz i Małgorzata, Sprawiedliwi.
Od 1970 do 2008 kierownik muzyczny kolejnych teatrów: Wrocławskiego Teatru Lalek, Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Wałbrzyskiego Teatru Lalek oraz Teatru Polskiego we Wrocławiu. Laureat nagród muzycznych na festiwalach teatralnych we Wrocławiu, Opolu, Toruniu, Bielsku Białej, Gdańsku oraz nagrody The Hollywood Drama–Logue Critics Award 1988.
W latach 80-tych działacz podziemnych struktur opozycji demokratycznej, wiceprzewodniczący Komitetu Kultury Niezależnej we Wrocławiu, współzałożyciel Niezależnego Stowarzyszenia Teatralnego „Nie Samym Teatrem”. NST uhonorowano kulturalną nagrodą Solidarności w 1985 roku, zaś Zbigniewa Karneckiego za działalność na rzecz kultury niezależnej wyróżnieniem Polcul Foundation. W pierwszej kadencji samorządowej (1990-94) był radnym Rady Miejskiej Miasta Wrocławia i Przewodniczącym Komisji Kultury.
W 1992 podjął pracę pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie otrzymał stopień doktora sztuki.
Jest także autorem i od 2001–2014 koordynatorem Programu Integracyjnego Uczelni Artystycznych Wrocławia.
Członek zwyczajny Związku Kompozytorów Polski i Stowarzyszenia ZAIKS.
W 1996 oraz w 2011 dwukrotnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 2008 srebrnym medalem Gloria Artis.



WOJCIECH JANKOWIAK
Autor około trzystu scenografii dla teatru, filmu i telewizji.
Wykładowca w Katedrze Scenografii na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.
 
 
 
MARTA HUBKA
Projektantka kostiumów, scenografka.
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (dyplom z malarstwa i projektowania szkła). Pracuje dla teatru i telewizji jako scenograf i kostiumograf. Związana  m.in. z Teatrem Polskim we Wrocławiu i Telewizją Wrocław oraz z wieloma teatrami w Polsce i za granicą. Projektowała również kostiumy dla spektakli Teatru Telewizji.
Do jej ważniejszych prac należy  „Wariatka z Chaillot”, produkcja telewizyjna z Mają Komorowską i „Amadeusz” w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Reżyserem obu przedstawień był Wojciech Adamczyk. Ważne miejsce w jej dorobku twórczym zajmuje „Sztukmistrz z Lublina”, z którym spotkała się wielokrotnie, projektując kostiumy  do inscenizacji lubelskiej, wrocławskiej, krakowskiej, warszawskiej i telawiwskiej.
Nagradzane i ważne realizacje z ostatnich lat to "Ach! Odessa - Mama...", „Piaf”, „Siostrunie” – wszystkie w reżyserii Jana Szurmieja oraz „Noc całego życia” w Teatrze Żydowskim w reżyserii Szymona Szurmieja.
 

Źródło: Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie

http://teatr-rzeszow.pl/