

Wojciech Juliusz Siemion
(ur. 30 lipca 1928 w Krzczonowie, zm. 24 kwietnia 2010 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy. Studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1947–1950), był absolwentem PWST w Warszawie.
Był aktorem Teatru Polskiego w Szczecinie, Teatru Ateneum, Teatru Młodej Warszawy, Teatru Komedia ( w którym pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego), Teatru Narodowego, Teatru Powszechnego i Teatru Ludowego w Warszawie, a także Teatru Polskiego we Wrocławiu. Był aktorem Studenckiego Teatru Satyryków, później w latach 60. kabaretu "Pod Egidą". Zakładał i pełnił funkcję dyrektora Starej Prochoffni.
Prowadził spotkania dla czytelników pt. "Lekcja czytania", podczas których przedstawiał własne interpretacje utworów Adama Mickiewicza, Cypriana Kamila Norwida, Mirona Białoszewskiego i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Metodą interpretacyjną podczas tych spotkań było umiejętne wyczucie rytmiki utworów.
Wykładał w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie na Wydziale Aktorstwa, prowadził także prywatne muzeum we wsi Petrykozy.
W 1983 wszedł w skład rady krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. W latach 1985–1989 z ramienia PZPR sprawował mandat posła na Sejm PRL IX kadencji. Od 1998 do 2002 i ponownie od 2007 zasiadał w sejmiku mazowieckim, reprezentując Polskie Stronnictwo Ludowe.
21 kwietnia 2010 aktor doznał poważnych obrażeń w wyniku wypadku drogowego w Ruszkach pod Sochaczewem. Trzy dni później zmarł w warszawskim szpitalu.
Pogrzeb Wojciecha Siemiona odbył się 7 maja 2010 w kościele św. Karola Boromeusza na warszawskich Starych Powązkach, po której nastąpił pochówek w Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
źródło: Wikipedia.org