(ur. 15 grudnia 1923 w Warszawie, zm. 29 listopada 2006 w Łodzi) – polski aktor filmowy i teatralny. Służył w 444. batalionie przeciwlotniczym 97. Dywizji Piechoty 3. Armii Stanów Zjednoczonych, dowodzonym przez gen. George'a Pattona. Po wojnie wrócił do Polski i pracował w warszawskim Objazdowym Teatrze Komedii Muzycznej (1948), w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1949), a następnie w bydgoskim Teatrze Ziemi Pomorskiej (1950-53). Od 1953 do 1979 pracował w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Od 1979 pracował już tylko w filmie. Mieszkał w Łodzi.

W 1985 został odznaczony Krzyżem Oficerskim, a w 1999 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Był dwukrotnie żonaty, a nie sześciokrotnie, jak pisały gazety i sam Niemczyk twierdził. Miał córkę Monikę, z małżeństwa z aktorką Tatianą Zuanar. Jego drugą żoną była Krystyna. Miał trójkę wnuków. Był znany z wielkiego zainteresowania piłką nożną. W ciągu ponad 50 lat kariery zagrał w około 400 filmach polskich i prawie 150 zagranicznych, głównie niemieckich. Grał także w filmach czechosłowackich, jugosłowiańskich i francuskich. Z zagranicznych wytwórni filmowych, najbardziej był związany z wytwórnią DEFA z NRD. Zagrał dla niej w ponad 100 filmach, od ról epizodycznych do głównych. W 1969 otrzymał państwową nagrodę NRD za najlepszą rolę roku, za rolę Lorenza Regera w filmie Zeit zu Leben, w reżyserii Horsta Seemannsa.
Najbardziej znane filmy z udziałem Niemczyka, to Baza ludzi umarłych (1958), Pociąg (1959) Jerzego Kawalerowicza, Krzyżacy (1960) Aleksandra Forda, nominowany do Oskara Nóż w wodzie (1961) Romana Polańskiego, Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) Wojciecha Jerzego Hasa, Chudy i inni (1966), czy Wielki Szu (1982).
Pomimo iż był jednym z najbardziej znanych polskich aktorów, przyjmował niemal wszystkie propozycje, łącznie z rolami epizodycznymi. Od końca lat 90. grał również w bardzo popularnych serialach telewizyjnych, Złotopolskich, Klanie, Na dobre i na złe (1999 - 2003) i Ranczu.

W 2000 r. wystąpił w teledysku do piosenki Stachurskiego pt. Czuję i wiem.
W 1998 na ul. Piotrkowskiej w Łodzi została odsłonięto jego gwiazda, w nowo powstałej Alei Gwiazd (strona zachodnia, obok Pasażu Rubinsteina).

Zmarł na raka płuc. Prochy Niemczyka spoczęły na łódzkim Starym Cmentarzu, przy ul. Ogrodowej.

źródło: Wikipedia.org