Tango Argentino – muzyczny spektakl tanga argentyńskiego, który zapoczątkował gwałtowny wzrost zainteresowania tangiem na świecie w latach 1980.

Tango Argentino, którego twórcami było dwóch Argentyńczyków Claudio Segovia i Héctor Orezzoli, a głównym choreografem był Juan Carlos Copes był z początku pokazywany przez sześć dni w teatrze Theatre Chatelet w Paryżu na fastiwalu Festival d'Automne w 10 listopada 1983, trzydziestu trzech tancerzy z Argentyny przyjeciało na ten spektakl do Paryża samolotem wojskowym wraz z rakietą Exocet, która była wieziona do naprawy. Po sukcesie w Paryżu artyści wrócili już Air France, chociaż sukces w Paryżu nie zrobił żadngo wrażenia w Arentynie. Następnie spektakl był pokazywany na Biennial of Venice . W 25 czerwca 1985 spektakl został pokazany na Broadwayu przez tydzień w City Center Theater on West 56th Street. W październiku 1985 wrócił na Broadway do teatru Mark Hellinger Theatre gdzie był pokazywany do stycznia 1986. Spektakl dostał nagrodę Tony. W 1992 odbyła się premiera w Argentynie. Przez dziesięć lat był pokazywany w 57 miastach w USA, Europie, Japonii, i Ameryce Łacińskiej. W 1993 został zamknięty. Spektakl przyczynił się do ponownego rozwoju tanga argentyńskiego na świecie i w Argentynie po 1983 roku i do powstania podobnych spektakli - Forever Tango, Tango X 2, Hooked on Tango, Tango Vivo!. Spowodował też powstanie szkół tanga i odrodzenie nauczania tego tańca. Choreografię opracowali Juan Carlos Copes i Maria Nieves. W spektaklu grał zespół Sexteto Mayor z bandeonistami Jose Libertella i Luisem Statzo oraz pianistą Osvaldo Berlingieri. W spektaklu śpiewali m.in. Roberto Goyeneche, Taul Lavie, Alba Solis, Jovita Luna.

Oryginalna muzyka to Quejas de Bandoneón napisana przez Juan de Dios Filiberto, El Choclo napisana przez Santos Discepolo, La Cumparsita napisana przez Enrique Pedro Maroni, Uno napisana przez Mariano Mores, Nostalgias napisana przez Enrique Cadicamo, La Puñalada napisana przez Pintin Castellanos, Cuesta Abajo napisana przez Carlosa Gardela, Jealousy napisana przez Vera Bloom, Balada Para Mi Muerte napisana przez Astor Piazzolla, Milonguita: Milonguita/Divina/Melenita de Oro/Re-Fa-Si napisana przez Samuel Linning, Milongueando en el '40 napisana przez Armando Pontier, Nunca Tuvo Novio napisana przez Agustin Bardi, Orgullo Criollo napisana przez Pedro Laurenz, De Mi Barrio napisana przez Roberto Goyeneche, Verano Porteño napisana przez Astor Piazzolla, La Última Curda napisana przez Aníbal Troilo, Canaro en Paris napisana przez Alejandro Scarpino, Mi Noche Triste napisana przez Samuel Castriota, Tanguera napisana przez Mariano Mores, Desencuentro napisana przez Aníbal Troilo, Adios Nonino napisana przez Astor Piazzolla oraz Danzarin napisana przez Julián Plaza.

źródło: Wikipedia.org