Teatr Muzyczny w Łodzi
Teatr Muzyczny w Łodzi
ul. Północna 47/51
91-425 ŁódźTel: (+48 42) 678 35 11, 678 26 12Email: info@teatr-muzyczny.lodz.pl
Teatr Muzyczny w Łodzi (dawniej Teatr Muzyczny Lutnia) – łódzki teatr muzyczny w repertuarze którego znajdują się klasyczne operetki i nowoczesne musicale.
Historia
Operetka Łódzka powstała w 1945 roku pod dyrekcją Władysława Szczawińskiego. Zespół teatru utworzyli artyści Teatru Komedii Muzycznej Lutnia z Wilna, którzy przybyli do Łodzi wiosną tegoż roku.
Pierwszą siedzibą teatru był budynek przy ul. Nawrot 27 (siedziba kościoła baptystów wykorzystywana jako świetlica milicyjna). Tam też (3 listopada) odbyło się pierwsze przedstawienie – premiera komedii muzycznej pt. Podwójna Buchalteria A. Grunna. Kilka miesięcy później przeniesiono teatr do gmachu przy ul. Piotrkowskiej 243. Pierwsza premiera w budynku "Lutni" przy ul. Piotrkowskiej odbyła się 23 marca 1946 roku (wystawiono Króla włóczęgów Rudolfa Frimla). Gmach "Lutni" był siedzibą teatru do chwili przekazania aktorom obecnej sceny (1964 r.). Choć już w 1958 roku w niewykończonej sali budowanej operetki przy ul. Północnej wystawiono musical Kiss me, Kate! Cole`a Portera.
Władysław Szczawiński kierował teatrem do końca życia (1950). W 1951 roku teatr uzyskał status Państwowej Operetki Łódzkiej.
Pierwsza premiera w nowej, ukończonej siedzibie przy ul. Północnej odbyła się 17 lipca 1964 roku. Wystawiono Ułanów księcia Józefa Zygmunta Wiehlera. Teatrowi nadano nazwę: "Teatr Muzyczny".
W roku 2011 zakończono trwający od 2007 generalny remont budynku Teatru Muzycznego.
Spektakle
- Wesoła wdówka Franza Lehára
- Baron cygański Johanna Straussa
- Skrzypek na dachu Jerry'ego Bocka
- Kiss me, Kate! Cole'a Portera
- Can Can Cole'a Portera
- Dziewczyna szeryfa George'a Gershwina
- Księżycowy poemat Henryka Czyża
- My Fair Lady Fredericka Loewego
- Zemsta nietoperza Johanna Straussa
- Człowiek z La Manchy Mitchella Leigha
- Orfeusz w piekle Jakuba Offenbacha
- Kraina uśmiechu Franza Lehára
- Księżniczka czardasza Imre Kálmána
źródło: Wikipedia.org