(ur. 17 sierpnia 1943 w Nowym Jorku) – amerykański aktor, reżyser i producent, zdobywca dwóch Nagród Akademii Filmowej za role w filmach Ojciec chrzestny II (1974) oraz Wściekły byk (1980).

De Niro jest jednym z najbardziej dochodowych aktorów w historii kina; filmy z jego udziałem uzyskały przychód według witryny Box Office Mojo ponad 2,2 miliarda dolarów.

 

De Niro jest często chwalony za osobisty wkład w swoje role: aktor przytył 27 kilogramów i uczył się boksu przed występem we Wściekłym byku; oszlifował zęby dla Przylądku strachu; zamieszkał na jakiś czas na Sycylii przed Ojcem chrzestnym II; przez trzy miesiące pracował jako taksówkarz przed Taksówkarzem; nauczył się gry na saksofonie przed New York, New York.

 

Do metod aktorskich De Niro należy wykorzystywanie każdej ekstremalnej taktyki, która wydaje się być konieczna, do najlepszego wcielenia się w daną rolę. Podczas filmowania Króla komedii, Robert obrzucił Jerry’ego Lewisa kilkoma antysemickimi epitetami, aby nadać autentyczności wściekłości, którą na ekranie demonstrował grany przez niego bohater.

 

W obawie, że będzie kojarzony wyłącznie z rolami gangsterów, De Niro zaczął w połowie lat 80. okazyjnie występować w komediach, a wśród nich były: Brazil (1985); Zdążyć przed północą (1988), Showtime (2002), Depresja gangstera (1999) oraz Nawrót depresji gangstera (2002), a także Poznaj mojego tatę (2000) i Poznaj moich rodziców (2004).

 

Inne filmy, w których na przestrzeni lat zagrał De Niro obejmują m.in.: Zakochać się (1984), Misja (1986), Harry Angel (1987), Nietykalni (1987), Chłopcy z ferajny (1990), Przebudzenia (1990), Gorączka (1995), Fan (1996), Uśpieni (1996), Fakty i akty (1997), Jackie Brown oraz Ronin (1998).

 

W 1993 roku Robert wystąpił w filmie Chłopięcy świat, gdzie partnerowali mu wschodzący wtedy aktorzy: Leonardo DiCaprio i Tobey Maguire. W tym samym okresie otrzymał propozycję wcielenia się w rolę Mitcha Leary’ego w Na linii ognia, jednak odrzucił ją ze względu na konflikty w terminarzu, wynikające z kręcenia Prawa Bronxu. Postać tę zagrał ostatecznie John Malkovich, otrzymując za swoją kreację nominację do Nagrody Akademii Filmowej. De Niro odniósł się do Na linii ognia (oraz Brudnego Harry’ego i Siły magnum – trzech filmów z udziałem Clinta Eastwooda) w obrazie Zawodowcy z 2008 roku.

 

W 1995 roku De Niro zagrał w kolejnym filmie Martina Scorsese, Kasyno, wcielając się w rolę Sama „Ace’a” Rothsteina. Postać miała swój pierwowzór w prawdziwym życiu – Franka „Lefty’ego” Rosenthala. Kasyno było 8. filmem aktora, który reżyserował Scorsese. Pod koniec tego samego roku Robert wystąpił w thrillerze Gorączka, u boku swojego długoletniego przyjaciela Ala Pacino. Duet wywołał duże zainteresowanie widzów, gdyż aktorzy byli często do siebie porównywani. W 2008 roku Pacino i De Niro ponownie zagrali w jednym filmie – Zawodowcy.

 

W 2004 roku De Niro użyczył głosu postaci Don Lino w filmie animowanym Rybki z ferajny. W tym samym roku wystąpił w komedii Poznaj moich rodziców, kontynuacji hitu kasowego Poznaj mojego tatę (2000).

 

De Niro otrzymał propozycję roli w filmie Infiltracja, którą jednak musiał odrzucić ze względu na prace na planie Dobrego agenta: „Naprawdę chciałem. Chciałem to zrobić, ale przygotowania do Dobrego agenta trwały tak długo, że nie miałem na nic czasu. Próbowałem wymyślić coś, aby wziąć udział w tym projekcie w trakcie prac, ale to było niemożliwe.”. Robert nie tylko wystąpił w Dobrym agencie, ale również był jego reżyserem, a na planie partnerowali mu m.in.: Matt Damon, Angelina Jolie i Joe Pesci, z którym De Niro grał kilkakrotnie w przeszłości.

 

W 2006 roku De Niro przekazał swoje archiwalne kolekcje – złożone ze scenariuszy, kostiumów i rekwizytów – Harry Ransom Center w University of Texas at Austin. 27 kwietnia 2009 roku zbiory zostały wystawione dla odwiedzających.
Pod koniec 2010 roku wydana została kontynuacja hitów kasowych Poznaj mojego tatę (2000) oraz Poznaj moich rodziców (2004) – Poznaj naszą rodzinkę. Natomiast w 2011 roku premierę miał film The Killer Elite, w którym De Niro wcielił się w jedną z głównych ról, i który opowiada o byłych członkach brytyjskich sił specjalnych ściganych przez oddział zawodowych morderców.

 

Debiut reżyserski De Niro nastąpił wraz z filmem Prawo Bronxu w 1993 roku. Przez następnych trzynaście lat nie powracał on do tego zajęcia, aż do obrazu Dobry agent, którego reżyserii podjął się w 2006 roku.

 

Robert wystąpił w obu wyreżyserowanych przez siebie filmach.

Nagrody Akademii Filmowej

 

• Wygrana: Najlepszy aktor drugoplanowy, Ojciec chrzestny II (1974)
• Nominacja: Najlepszy aktor, Taksówkarz (1976)
• Nominacja: Najlepszy aktor, Łowca jeleni (1978)
• Wygrana: Najlepszy aktor, Wściekły byk (1980)
• Nominacja: Najlepszy aktor, Przebudzenia (1990)
• Nominacja: Najlepszy aktor, Przylądek strachu (1991)
• Nominacja: Najlepszy aktor drugoplanowy, Poradnik pozytywnego myślenia (2013)

 

Złote Globy

 

• Nominacja: Najlepszy aktor, Taksówkarz (1976)
• Nominacja: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii, New York, New York (1978)
• Nominacja: Najlepszy aktor, Łowca jeleni (1979)
• Wygrana: Najlepszy aktor, Wściekły byk (1980)
• Nominacja: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii, Zdążyć przed północą (1988)
• Nominacja: Najlepszy aktor, Przylądek strachu (1991)
• Nominacja: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii, Depresja gangstera (1999)
• Nominacja: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii, Poznaj mojego tatę (2000)

 

źródło: Wikipedia.org